Καβαφικές... Φωνές

Στεφάνι Ολύμπου από το οροπέδιο των Μουσών
 (Αύγουστος 2006)

 *

Ἰδανικὲς φωνὲς κι ἀγαπημένες
ἐκείνων ποὺ πεθάναν, ἢ ἐκείνων ποὺ εἶναι
γιὰ μᾶς χαμένοι σὰν τοὺς πεθαμένους.
Κάποτε μὲς στὰ ὄνειρά μας ὁμιλοῦνε·
κάποτε μὲς στὴν σκέψι τὲς ἀκούει τὸ μυαλό.
Καὶ μὲ τὸν ἦχο των γιὰ μιὰ στιγμὴ ἐπιστρέφουν
ἦχοι ἀπὸ τὴν πρώτη ποίησι τῆς ζωῆς μας –
σὰ μουσική, τὴν νύχτα, μακρυνή, ποὺ σβύνει.

(1894-1904)

Και μεταφρασμένο στα γαλλικά: 

Voix idéales et aimées
De nos disparus Ou de ceux qui, même éveillés
Sont comme eux, pour nous perdus.

Jadis dans nos rêves ils parlaient
Jadis notre esprit en pensée les entendait

Et par le son de leur voix pour un instant ressurgis
Sons de la poésie originelle de notre vie
Comme une musique qui au loin dans la nuit s'affaiblit. 

(πηγή: www. projethomere.com στο youtube )

 *
Και με την απαγγελία της Ε. Λαμπέτη: